Stefanos Sitaras

Ο Στέφανος Σιταράς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Δεκεμβρίου του 1989 και είναι Έλληνας σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Ο πατέρας του γεννήθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και η μητέρα του είναι ιταλικής καταγωγής. Η καριέρα του ξεκίνησε σε ηλικία 13 ετών, όταν παρακολούθησε το πρόγραμμα της Ακαδημίας Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης στο Παρίσι και σκηνοθέτησε το Through the Eyes of a Child (2003). Σε ηλικία 14 ετών έγραψε και σκηνοθέτησε το βραβευμένο Γαλάζιο και πορτοκαλί (2004), ένα ιστορικό έπος για τους Μικρασιατικό πόλεμο του 1914. Γυρισμένη σε 35mm, η ταινία άνοιξε το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας το 2005. Σε ηλικία 15 ετών διαγνώστηκε με μια σπάνια πάθηση που συνήθως αποδεικνύεται θανατηφόρα στη βρεφική ηλικία, επιλέγοντας να μην χειρουργηθεί λόγω του υψηλού κινδύνου και να την παρακολουθεί τακτικά. Η καριέρα του συνεχίστηκε με την Τριλογία του Ζητιάνου, τρεις μικρού μήκους ταινίες για τις περιπέτειες ενός ζητιάνου του δρόμου. Τα Esperando (2005), Hitherto (2006) και Morbido (2007) διαγωνίστηκαν σε πολλά διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σκηνοθέτησε επίσης την κωμική μικρού μήκους ταινία Γρηγόρης και Σταμάτης (2006), το ντοκιμαντέρ The Verification (2006) και πολλά άλλα. Το 2007 μετακόμισε στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης, για να σπουδάσει κινηματογράφο στο Emerson College, με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Το 2008 έγραψε το πρώτο του βιβλίο, μια συλλογή ψυχαναλυτικών δοκιμίων με τίτλο Ο θάνατος του Πλάτωνα, που εκδόθηκε από τη Βιβλιοθήκη Iwasaki του Κολεγίου Emerson. Το 2009, παρήγαγε και σκηνοθέτησε την τηλεοπτική ταινία Χρώματα της Δύσης (2009), ένα ιστορικό δράμα με πρωταγωνιστή τον Γιάννη Ζουγανέλη. Την επόμενη χρονιά γύρισε τις βραβευμένες μικρού μήκους ταινίες του Photographia (2008), Niqab (2010), Noise (2010) και Suction (2010), με αποκορύφωμα το πειραματικό The Fritzl Effect (2011), το οποίο τιμήθηκε σε περισσότερα από είκοσι διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ, κυρίως για τη σκηνοθεσία και το μοντάζ του. Μετά την αποφοίτησή του το 2011, εργάστηκε στο Λος Άντζελες και τη Νέα Υόρκη, κυρίως ως συγγραφέας, κινηματογραφιστής και μοντέρ. Το 2012, σε ηλικία 22 ετών, επέστρεψε στην Αθήνα, δουλεύοντας κυρίως στο θέατρο και τη διαφήμιση. Έγραψε και σκηνοθέτησε το H. (2014) και συνεργάστηκε με τον εμβληματικό θεατρικό σκηνοθέτη Δημήτρη Παπαϊωάννου για τρεις συνεχόμενες σεζόν, στα έργα Primal Matter και Still Life (2012 - 2014). Σκηνοθέτησε διαφημίσεις για την μπύρα Amstel, τη Herbalife Nutrition, το Ίδρυμα Make a Wish και πολλά άλλα. Μεταξύ 2015 και 2019, ο Στέφανος Σιταράς σκηνοθέτησε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, την κωμωδία Ο Πύραυλος (The Rocket). Γυρισμένο εξ ολοκλήρου με ερασιτέχνες ηθοποιούς για τέσσερα χρόνια στην Ελλάδα και την Ιταλία και τον ίδιο να είναι κινηματογραφιστής, σεναριογράφος, παραγωγός, μοντέρ, χρηματοδότης, ενδυματολόγος και καλλιτεχνικός διευθυντής. Η ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο 60ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αποσπώντας ενθουσιώδη υποδοχή κριτικών και κοινού. Ο Στέφανος Σιταράς σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ξεκίνησε τη δική του εταιρεία παραγωγής Random Party, έναν οίκο ανάπτυξης και παραγωγής πολυμέσων, με στόχο την ανακάλυψη νέων ταλέντων και την ανάπτυξη έργων από νέους κινηματογραφιστές στην Ελλάδα και την Ευρώπη.